„Dwie lekcje ćpania – skutki głupoty”
Uczniowie Szkoły Podstawowej nr 3 oraz Zespołu Szkół im. Jana Pawła II, pedagodzy oraz rodzice spotkali się z Arturem Amendą – prezesem Ogólnopolskiego Stowarzyszenia „Arka Noego” w Pile, lektorem i instruktorem terapii uzależnień.
Dzięki wsparciu Miejsko-Gimnego Ośrodka Wsparcia w Rawiczu udało się rawickiej Policji zorganizować w sali sportowej przy SZ im. Jana Pawła II spotkanie profilaktyczne z Arturem Amedą. Lektor i terapeuta uzależnień spotkał się z wszystkimi uczniami i w ramach programu „Dopalacze Niszczą życie” oraz szkolnego programu profilaktycznego „Jestem wolny od uzależnień”. Przeprowadził z uczniami „Dwie lekcje ćpania – skutki głupoty”. Uczniowie poznali uzależnienie od substancji psychoaktywnych, jakimi są dopalacze, narkotyki, alkohol, papierosy, od strony społecznej. Artur Amenda przedstawił skutki społeczne kontaktu z substancjami. Na przykładzie własnej rodziny i swoim pokazał młodzieży tragedię dziecka wychowującego się w rodzinie dysfunkcyjnej, z problemem uzależnienia. Młodzieży uświadomiono, że „niewinne” wypicie kilku piw, zapalenie jointa, papierosów czy zażycie dopalacza na imprezie nieodwracanie zmienia centralny układ nerwowy młodego człowieka, a kontakt z substancjami psychoaktywnymi w młodym wieku, kiedy rozwija się organizm, powoduje silne uzależnienie, w przypadku, którego abstynencja i terapia jest bardzo trudna. Uświadomił młodzieży, że kontakt z substancją psychoaktywną ma skutki nie tylko dla nich samych ale także dla ich rodziny, przyjaciół. Wyjaśnił młodzieży proces uzależniania od substancji, kolejne jego etapy i upadek społeczny człowieka, co poparł filmem nakręconym w ramach działania stowarzyszenia pt.”Historie prawdziwe – Kornelia”. Do uczniów z ekranu przemówiła podopieczna terapeuty, która opisała swoją historię i kontakt z substancjami psychoaktywnymi.
W godzinach popołudniowych dzięki zaangażowaniu wyżej wspomnianych szkół w Rawiczu terapeuta spotkał się z zainteresowanymi problemem uzależnienia i kontaktu młodzieży z substancjami psychoaktywnymi, czyli z rodzicami licealistów oraz z nauczycielami. Przekazał rady jak rozpoznać problem u dziecka, wskazał obserwować ich zachowania a nie słuchać, co mówią, gdyż osoby mające kontakt z dopalaczami, narkotykami i innymi substancjami zawsze kłamią, jeśli zostaną o nie zapytane. Przedstawił „gadżety” związane z używaniem narkotyków i dopalaczami, poinformował, jakie leki stanowią substytut substancji narkotycznych, pokazał zeszyty szkolne uczniów mających kontakt z narkotykami oraz ich rysunki, opisał wygląd i cechy w zachowaniu dziecka, które weszło w kontakt z substancjami psychoaktywnymi. Do rodziców zaapelował o walkę o dziecko i o prawidłowe funkcjonowanie rodziny, zwrócił uwagę, że w wielu współczesnych rodzinach brak jest czasu i chęci jej członków na integrację rodzinną. Według terapeuty podstawa kontaktu młodego człowieka z narkotykami, dopalaczami, alkoholem i papierosami jest w rodzinie, a to ona daje wzorce, wychowuje i powinna też reagować na niepokojące sygnały.
